Kimin nerede öleceğini Allah'dan başkası. Tekel işçisi Hamdullah Uysal gibi. Günlerdir direndi arkadaşlarıyla haklarını alabilmek için. Yemedi içmedi, uyumadı. Haklarını alabilmek içindi bu çaba. Bu direniş olmasaydı Hamdullah Uysal işinde olacakdı evinde olacakdı. Onu bekleyen iki çocuğu , eşi vardı. Hele hele özürlü çocuğuna ne demeli. Bir ümitle babasını bekliyordu belki. Hamdullah Uysal'ın kimbilir ne umutları vardı. 39 yaşında daha. Çocuğu okuyacakdı, onu evlendirecekdi torunları olacakdı. Aile büyüğü olarak özürlü çocuğunun sağlığı için, onun geleceği için elinden ne gelirse yapacakdı. Şimdi bu görevler eşine düşdü. Ne yapacak şimdi kadıncağız. Zaten maddi sıkıntı vardı. Kocasını kaybettiğine mi? üzülsün sorumlulukların hepsi ona kaldı ona mı? üzülsün. Kimbilir bizim bilmediğimiz ne sorunları vardır Uysal ailesinin. Mutlaka yardım edilecektir. Türk toplumu duyarsız değildir. Elinden geleni yapar. Yapar yapar da. Taşıma suyla değirmen dönmüyor biliyorsunuz. Artık yapacak birşey yok. Bunlar birilerine ders olsun. Rahmetli Hamdullah beyin ailesine başsağlığı diliyorum. Türk toplumunun bireyleri olarak, ailesi için elimizden ne gelirse yapalım diyorum. TEKEL İŞÇİLERİNİ DE YÜREKTEN DESTEKLİYORUM....
